Article
Okładka książki Grotowski wielokrotnie Józefa Kelery
Myślę na koniec o tym, jak to się stało, że przez czterdzieści lat opisywałem, tłumaczyłem, wyjaśniałem, komentowałem, ba, oceniałem nawet prace i dzieła kogoś, kto od początku był dla mnie przecież i pozostał tajemnicą? Tak, nie bójmy się tego słowa: to, czego nie jesteśmy w stanie poznać, pozostaje tajemnicą. Znałem go bowiem i nie znałem. Nigdy nie wiedziałem o nim wszystkiego, a może nawet nie próbowałem wiedzieć, chociaż ta reszta, ta nie poznana, intrygowała, niepokoiła, przyciągała i dezorientowała. Byliśmy z tak odmiennej ulepieni gliny, że cudem chyba spotkanie nasze owocowało prawdziwą przyjaźnią, a nie szczerą antypatią.
(Fragment książki)
Józef Kelera jest krytykiem teatralnym i literackim, historykiem teatru i literatury, tłumaczem, emerytowanym profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego i Akademii Sztuk Teatralnych Filii we Wrocławiu, członkiem polskiego PEN Clubu. Dwukrotny laureat Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, a także miesięcznika „Odra” i miasta Wrocławia. Urodzony we Lwowie (1929), od 1946 mieszka we Wrocławiu. Autor monografii Wrocław teatralny 1945–1980 (1983), tomów rozpraw, szkiców i recenzji: Kpiarze i moraliści. Szkice o nowej polskiej dramaturgii (1966), Pojedynki o teatr (1969), Takie były zabawy, spory w one lata (1972), Komu warto kibicować (1978), Panorama dramatu (1989). Tłumaczył sztuki Eugène’a Ionesco i Eugène’a Labiche’a.